Dat ik vroeger niet meteen een antwoord kon geven op de vraag ‘Wat wil je later worden?’ vond ik nooit zo erg. Ik was tenslotte jong en had nog alle tijd om hier achter te komen. Alles lag nog open voor mij. Tenminste, dat dacht ik…
Toen ik 18 jaar was kreeg ik echter de eetstoornis anorexia. Hierdoor was ik er fysiek slecht aan toe. Ik moest tijdelijk stoppen met mijn opleiding tot managementassistente. Mijn hele leven stond stil. Ik besloot er alles aan te doen om te herstellen. Mentaal zette ik goede stappen en herstelde ook mijn gewicht, maar helaas werkte mijn lichaam niet mee. Ik bleef last houden van aanhoudende vermoeidheid en duizeligheid. De dokters konden dit voor mij niet verklaren. Steeds weer werd ik naar huis gestuurd met de boodschap dat ik maar geduld moest hebben.
En geduld had ik. Lange tijd wachtte ik op verbetering van mijn symptomen, maar deze kwam maar niet. Met veel doorzettingsvermogen lukte het om toch mijn diploma te halen. Daarna liep ik opnieuw vast. Ik wilde heel graag naar het hbo, maar meer dan een uur reizen met het ov en lange dagen in de klas waren voor mij fysiek gewoon niet mogelijk. Passend werk vinden was ook een uitdaging. Omdat ik door mijn duizeligheid niet ver alleen durf te reizen, was mijn zoekgebied erg klein. Ik vond na lang zoeken een baan als secretaresse bij mij in het dorp, maar ook hier kwam ik mezelf tegen. Ik wilde mezelf zo graag bewijzen, maar ging daarin continu over mijn grenzen heen. Met het gevolg dat ik na een paar maanden in de Ziektewet belandde.
“Ik wilde mezelf zo graag bewijzen, maar ging daarin continu over mijn grenzen heen.”
Denken in mogelijkheden
De arbeidsdeskundige bij het UWV gaf mij het label: 80-100% arbeidsongeschikt. Ik begreep de beslissing van het UWV, maar toch was ik ook teleurgesteld. Ik was pas 21 jaar en stond voor mijn gevoel nu al aan de zijlijn. Er moest toch wel íets zijn wat ik kan doen? Ik besloot het heft in eigen handen te nemen en kwam zo in contact met een re-integratiecoach. De gesprekken met haar waren voor mij heel waardevol. Ik kreeg inzicht in mijn belastbaarheid, wat ik nodig had om (misschien) toch weer aan het werk te kunnen en leerde wat voor soort werk écht bij mij past.
“Ik was pas 21 jaar en stond voor mijn gevoel nu al aan de zijlijn.”
Mijn coach was bekend met Webmastery. Deze naam viel dan ook regelmatig tijdens onze gesprekken. Toen er eind vorig jaar een vacature voor de functie corrector vrij kwam voor 4 uur per week, dacht ik; dit is mijn kans!
Van stofwisselingsstoornis tot toffe baan bij Webmastery: Lichtpuntje na lange zoektocht
Terwijl ik midden in het sollicitatieproces zat, kreeg ik ook eindelijk duidelijkheid over mijn gezondheid. Mijn klachten blijken te worden veroorzaakt door een stofwisselingsstoornis. Mijn lichaam kan de energie uit mijn voeding niet (meer) goed opnemen. Dit is een direct gevolg van de eetstoornis die ik heb gehad. Een paar weken na dit voor mij verdrietige nieuws was er gelukkig ook een lichtpuntje: Ik was aangenomen bij Webmastery!
Voordelen van thuiswerken met een stofwisselingsstoornis
Webmastery geeft mij de kans om thuis te werken, wat voor mij veel voordelen heeft. Zo kan ik werken op de tijden dat ik de meeste energie heb en pauzes nemen wanneer dit nodig is. Ik hoef niet te reizen of lange dagen te maken. Ook heb ik een rustige werkplek waar ik me goed kan concentreren. Ik vind het mooi dat ik niet in een functie wordt ‘geduwd’, maar dat deze wordt gebouwd om mij heen.
“Ik vind het mooi dat ik niet in een functie wordt ‘geduwd’, maar dat deze wordt gebouwd om mij heen.”
Er is aandacht voor waar ik goed in ben en waar ik energie van krijg. Inmiddels heb ik mijn takenpakket dan ook uitgebreid met onder meer webcare. Ik heb mijn uren kunnen opbouwen van 4 naar 16 uur (!) per week. Dit had ik eerder niet durven dromen!
Het thuiswerken is voor mij echt een verrijking van mijn leven. Het geeft mij veel voldoening, positieve energie en zelfvertrouwen.
“Het thuiswerken is voor mij echt een verrijking in mijn leven. Het geeft mij veel voldoening, positieve energie en zelfvertrouwen.”
Waar mijn gezondheid in veel dingen een belemmering is, hoeft dit in mijn werk nu niet meer zo te zijn. Ik heb het gevoel dat mijn talent hier wordt gezien en gewaardeerd. Voor mij is dat heel waardevol. Daarom ben ik trots om te mogen werken voor Webmastery!
Ik ben ook verrast hoe leuk ik het vind om webcare te doen voor onze opdrachtgevers, vooral goede doelen. Mijn sterke inlevingsvermogen is hier een grote pre en ik vind het geweldig om mooie antwoorden te formuleren. Ik weet dus nu wat ik wil zijn of eigenlijk wil blijven: webcare-medewerker bij Webmastery. 💛